Το σεξ και τα τρυφερά λόγια δημιουργούν μια αίσθηση ευδαιμονίας και ενότητας στο ζευγάρι και ενισχύουν το αίσθημα του Ανήκειν. Όσο παράξενο και εάν φαίνεται, το σεξ συσφίγγει τους δεσμούς του ζευγαριού και εξομαλύνει τις δυσκολίες του. Αναφέρομαι στο  ποιοτικό σεξ, αυτό που είναι το επιστέγασμα της αγάπης. Αυτό που είναι «Ένωση» σε όλα τα επίπεδα και όχι μια απλή σωματική εκτόνωση, εμπεριέχει και εμπλουτίζει τις ποιότητες της βαθιάς αγάπης, της αποκλειστικότητας, του δοσίματος και της αφοσίωσης. Τότε είναι «πραγματοποίηση» και αποκορύφωση. Το σεξ «τρέφει» την αγάπη και με ένα βιολογικό τρόπο, με τις ορμόνες που απελευθερώνονται κατά τη διάρκειά του και βοηθά στην αντιμετώπιση του στρες από τα καθημερινά προβλήματα και στη χαλάρωση.

Οι ευθύνες της καθημερινότητας, οι «προκαταλήψεις» του μυαλού και οι προσδοκίες των συζύγων, φθείρουν και ατομικά τον καθένα και τη σχέση ως σύστημα. Χρειάζονται γερές βάσεις και σθένος, ώστε το ζεύγος να μπορεί να ισορροπεί στο πέρασμα του χρόνου. Αυτές οι βάσεις χτίζονται στην πράξη με έργα, με τη δημιουργία ενός κλίματος εμπιστοσύνης και ελευθερίας, να μπορεί κάποιος να είναι ο εαυτός του μέσα στη σχέση και ιδανικά να εμπνέεται από τον Άλλον για θετικές δράσεις ανάπτυξης, χαράς και απόλαυσης. Βασική προϋπόθεση να ξέρεις τι θέλεις και τι μπορείς να προσφέρεις στον άνθρωπό σου. Η ανοικτή επικοινωνία με αλήθειες , σεβασμό , κατανόηση και αλληλοϋποστήριξη στα προβλήματα, δημιουργεί σταθερότητα και ευελιξία για την αντιμετώπιση της φθοράς και των «κραδασμών» της ζωής.

Τα ζευγάρια, με την πάροδο του χρόνου, παύουν να επενδύουν την ίδια ενέργεια και το χρόνο που αφιέρωναν στα πρώτα στάδια της κοινής τους πορείας για να γνωριστούν και να αναπτύξουν μια πολύπλευρη ποιοτική σχέση. Απορροφούνται από τη ρουτίνα της καθημερινότητας και μειώνεται ο ποιοτικός χρόνος της αλληλεπίδρασής τους για την έκφραση σκέψεων/ συναισθημάτων, για την επίλυση προβλημάτων και τη λήψη αποφάσεων ή για τις ερωτικές συναντήσεις τους. Και ενώ η έκφραση της σεξουαλικότητας στη σχέση, μέσα σε κλίμα συναισθηματικής οικειότητας με τρόπους και ποιότητες  που απολαμβάνουν και οι «ΔΥΟ» είναι το απαύγασμα της «ΕΝΩΣΗΣ», τείνει να περιορίζεται αρκετά ή να γίνεται μηχανικά.

Μια υγιής μακροχρόνια σχέση χρειάζεται υψηλό επίπεδο ωριμότητας , υπευθυνότητας και δέσμευσης. Η δημιουργία ενός κοινού «χάρτη αγάπης» και η μετατροπή του σε έργα. Γιατί όταν μένουμε στα χαρτιά, στους τύπους και όχι στην ουσία, «δέρομεν εις αέρα». Το να παραμείνεις αυθύπαρκτος και ταυτοχρόνως να αφεθείς , να αφοσιωθείς ολοκληρωτικά στον άλλο χρειάζεται επίγνωση, συνεχής προσπάθεια και θάρρος.

Η συντροφικότητα προσφέρει ένα κλίμα συναισθηματικής ασφάλειας και σιγουριάς. Το ζευγάρι μοιράζεται καλές και δύσκολες στιγμές, φροντίδα, στήριξη, αποδοχή και ποιοτική επικοινωνία. Και οι δύο εξελίσσονται συναισθηματικά, ψυχικά και πνευματικά, καθώς ο ένας αφήνεται στα χέρια του άλλου με εμπιστοσύνη. Για να αφεθείς στα χέρια του άλλου, πρώτα απ’ όλα χρειάζεται να έχεις πάρει τη δική σου ζωή στα δικά σου χέρια. Να γνωρίζεις το δυναμικό σου και να μπορείς να υποστηρίζεις τον εαυτό σου στην πράξη. Αυτονομία και συντροφικότητα είναι δυο αντικρουόμενες ανάγκες που δεν είναι καλό να πολώνονται, αλλά να βρίσκονται σε σχετική ισορροπία στη σχέση.

Αυτονομία και συντροφικότητα σε ισορροπία, με συναισθηματική και σωματική εγγύτητα, με δράσεις εμπιστοσύνης , αγάπης , συμπόνιας και αφοσίωσης, με ζεστασιά, τρυφερότητα, αγκαλιές, φιλιά και σεξουαλικότητα,  με δύο συντρόφους-φίλους και εραστές που εκπληρώνουν με συνείδηση και ευθύνη την ιερή ζωή τους. Δεν είναι μία ανέφικτη ουτοπία. Είναι πράξη, δέος μπροστά στο θαύμα της ζωής…