Πόσο σημαντική είναι η αγάπη άνευ όρων, αυτή η ανθρωπιστική στάση, στην ανάπτυξη των παιδιών.

Αγάπη χωρίς «εάν…», «αλλά…»και «μόνο όταν…», αγάπη του παιδιού απλά γι’ αυτό που είναι, αποδοχή του «είναι» του. Όταν βάζουμε όρους όπως: «Εάν δεν κάνεις αυτό που λέω, τότε δε σ’ αγαπώ», «αξιζεις μόνο όταν…» ή «σ’ αγαπώ, αλλά θα είσαι υπό τον έλεγχό μου και θα υπακούς», «σε κακομαθαίνω και ικανοποιώ κάθε σου επιθυμία, γιατί μέσω εσένα ικανοποιώ δικές μου ανεκπλήρωτες ανάγκες και προσδοκώ,σχεδόν απαιτώ, να είσαι ο ιδανικός εαυτός για μένα», τότε μιλάμε για αγάπη υπό προυποθέσεις και καταπίεση του πραγματικού εαυτού. Αγάπη στα όρια της φυλακής!

Όταν οι γονείς ξεχνούν να ζουν τη δική τους ζωη και υπάρχουν μέσω των παιδιών τους χτίζουν τις βάσεις για τη δυστυχία.

Η αγάπη υπό όρους, καθιστά την «ύπαρξη» ένα εξαρτημένο «αντικείμενο», ουσιαστικά χωρίς βούληση και «ισότιμη» μεταχείριση. Οχι, δε θα σε καταδικάσω σε «ισόβεια κάθειρξη»…!Εδώ υπάρχει μια «φωλια» για σένα, εδώ «εκκολάφτηκες» και εάν πέταξες μακριά για το δικό σου ταξίδι, εδώ θα μπορείς να επιστρέφεις όταν το χρειάζεσαι!

Ο συναισθηματικός έλεγχος και η αγάπη υπό όρους, δημιουργούν ψεύτικες εικόνες- προσωπεία- ρόλους και απομακρύνουν τους ανθρώπους από τον αληθινό- βαθύτερο εαυτό, την αυθεντικότητα, την ευτυχία και τελικά , την ικανότητα να αποδεχτούν και να αγαπήσουν το μοναδικό εαυτό τους όπως είναι και κατ’ επέκταση και τους άλλους ανθρώπους. Γιατί μόνο ο άνθρωπος που αποδέχεται τον εαυτό του , μπορεί να αποδεχτεί και να αγαπήσει έναν «άλλον» άνθρωπο. Μόνο τότε μπορεί να ζήσει τη δική του ζωή ελεύθερος.

Όταν δεν αποδέχομαι τα λάθη, τις αποτυχίες, τις κακοτυχίες ή οποιαδήποτε απόκλιση από την ιδανική σου εικόνα, δε σε βοηθάω να αγαπήσεις τον εαυτό σου, δε σε μαθαίνω τι θα πει αγάπη και σε καθιστώ ανίκανο να βιώσεις αυτό το συναίσθημα για άλλους ανθρώπους.

«Ψυχικά υγιής» είναι ο άνθρωπος ο οποίος μπορεί να αγαπά και να εργάζεται», είχε πει ο Φρόιντ και εννοούσε τον άνθρωπο που μπορεί να αγαπά και να προσφέρει τόσο στους άλλους όσο και στον ίδιο του τον εαυτό.

Και βέβαια, σ’ αυτο το ταξίδι της ανάπτυξης θα σε βοηθήσω να οριοθετήσεις τη «βλαπτική» συμπεριφορά σου, σ’ αυτήν μονάχα θα βάλω όρια…με έναν τρόπο φυσικό, απλά με το να αγαπώ τον ίδιο μου τον εαυτό και να μπορώ να μην προβάλλω τις δικές μου αδυναμίες/ περιορισμούς στο πρόσωπό σου. Επ’ ουδενί λόγω δε θα βάλω όρια στην αγάπη μου για σένα…!