Ο Επίκουρος, φιλόσοφος των ελληνιστικών χρόνων, δηλαδή την εποχή μετά το θάνατο του Μεγάλου Αλεξάνδρου, που υπήρχε ανασφάλεια για την εσωτερική κατάσταση του ελληνιστικού κράτους, υποδεικνύει έναν τρόπο αντιμετώπισης της μεγάλης αγωνίας που διακατείχε τους ανθρώπους της εποχής εκείνης εξαιτίας των υφιστάμενων τότε συνθηκών.
Η τέχνη του «ηδέως ζην» είναι παροχή τρόπων συμπεριφοράς, μέσω των οποίων η ζωή των ανθρώπων θα ήταν δυνατόν ν’ ανακουφιστεί και ν’ απαλυνθεί από την αγωνία και τη δυστυχία. Συνέχεια
