ΖΗΣΕ ΟΠΩΣ ΘΕΛΕΙΣ

Αντί να εστιάζεσαι στο φόβο και να σε αδρανοποιεί , εστιάσου στα πιο βαθιά σου «θέλω» και προχώρα. Άλλωστε, εκεί που εμφανίζεται ο φόβος, διακυβεύεται κάτι σημαντικό. Εάν φοβάσαι ,μοιάζει να σε ενδιαφέρει ο δρόμος που έχεις επιλέξει. Άρα, κατά πάσα πιθανότητα είσαι στο σωστό δρόμο! Απλά, ρώτα τον εαυτό σου: «Γιατί τέτοιος πανικός, τι μου δείχνει αυτό;» Κατάλαβε τι είναι και συνέχισε.

Αντί να εστιάζεσαι στον πόνο, στον κόπο που έχει κάτι για να επιτευχθεί , εστιάσου στην ανάπτυξη. Άλλωστε, μην ξεχνάς η ανάπτυξη από τη φύση της πονάει. Τα παιδιά που βρίσκονται στην εφηβεία και αναπτύσσονται τα κόκκαλά τους, το βιώνουν αυτό.

Αντί να εστιάζεσαι στο πρόβλημα και σε όποια δράση δε λειτουργεί, βρες εναλλακτικές. Πειραματίσου. Αρκεί να είσαι στο σωστό δρόμο. Και ποιος είναι αυτός ο δρόμος; Είναι αυτός που θα σου υποδείξουν οι αξίες σου. Είναι ό,τι θεωρείς εσύ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ.

Αντί να εστιάζεσαι στην κούραση από τα σκαλοπάτια που έχεις να ανεβείς για να φτάσεις εκεί που θέλεις, εστιάσου στο τι μαθαίνεις στο κάθε σκαλοπάτι. Σταμάτα για λίγο και απόλαυσε το τοπίο, κοίτα πίσω και επιβράβευσε τον εαυτό σου για τα βήματα που έχεις κάνει μέχρι τώρα, κοίτα ψηλά στον ουρανό με ανοιχτά τα χέρια και νιώσε την ενέργεια της στιγμής. Ζήσε το κάθε σου βήμα και μάθε και από το στραβοπάτημά σου, από μια λάθος κίνηση ή «βλακεία» που έκανες. Νιώσε την ευλογία, τη χαρά της ζωής. Είσαι ένας ζωντανός άνθρωπος. Αποδέξου τον εαυτό σου όπως «Είναι» σήμερα. Η ΑΓΑΠΗ είναι η βάση. Είναι και η κορυφή. Δώσε στον εαυτό σου φροντίδα , πίστη και θάρρος να δράσει, ώστε να «Είναι» αυτό που θέλεις αύριο.

Δεν είσαι μηχανή εκπλήρωσης στόχων. Είσαι Άνθρωπος με Ψυχή. Εάν εσύ δεν την φροντίσεις με Αγάπη, δε θα νιώσεις καμία ολοκλήρωση, όσους στόχους και να πετύχεις. Όλα αυτά είναι έξω από εσένα. Δες μέσα σου και όταν κάτι σε δυσκολεύει, έχεις την τάση να το αποφεύγεις , το φοβάσαι, σε πονά, δες το «γιατί» πίσω από αυτό. Ρώτα τον εαυτό σου: «Πότε έχω ξανανιώσει έτσι;», «Ποια κατάσταση μου θυμίζει αυτό;», «Πόσο χρονών ήμουν τότε;» κ.ά. Αφού δώσεις κάποιες απαντήσεις, συνειδητοποίησε ότι τώρα όλα είναι διαφορετικά, είσαι ενήλικας καταρχάς. Αυτό το αναφέρω γιατί οι φόβοι έχουν ,συνήθως ,την αφετηρία τους στην παιδική ηλικία. Σημασία έχει τι θα κάνεις τώρα και πώς θα αντιμετωπίσεις εσύ τον εαυτό σου. Μπορείς να τον βοηθήσεις να «μεγαλώσει», να ωριμάσει.

Μέσα σου υπάρχει ένα μικρό παιδάκι που άλλοτε φοβάται, άλλοτε πονά και φωνάζει. Άκουσέ το και φρόντισε να το περιβάλλεις με αγάπη, κατανόηση και επιείκεια. Με τρυφερότητα κράτησέ το απ’ το χεράκι και μαζί εξερευνήστε το άγνωστο , το σκοτεινό δωμάτιο βήμα- βήμα. Δε χρειάζεται να ανάψεις απότομα το φως. Να μην το πιέσεις για κάτι, ούτε να το μαλώσεις. Ίσως το μόνο που χρειάζεται , να είναι μια αγκαλιά χωρίς λόγια και ΠΙΣΤΗ ότι μπορεί να τα καταφέρει.

Μπορείς να τα καταφέρεις , γιατί είσαι μοναδικός, με τις ατέλειες και τα προβλήματά σου. Αυτά άλλωστε σε κάνουν Άνθρωπο. Και αυτό που πρέπει να έχεις στο μυαλό σου είναι ότι δεν υπάρχουν τέλειες συνθήκες για να δράσεις. Υπάρχουν δυσκολίες στις καταστάσεις, οι δικοί σου προσωπικοί περιορισμοί, αλλά και όλες οι δυνατότητες, τα χαρίσματα και οι εμπειρίες που σε έχουν διαμορφώσει και είσαι αυτό το μοναδικό πλάσμα που είσαι τώρα. Απλά προχώρα , έχεις δρόμο ακόμα.

Δύο πράγματα να θυμάσαι: 1) Είναι σημαντικό να αφήνεις την καρδιά σου να επιλέγει δρόμο, 2) Να διορίζεις το μυαλό σου υπεύθυνο για να αξιολογεί τα βήματα και την διαδρομή. Ουσιαστικά, μπορούμε να κάνουμε το μυαλό μας έναν καλό φίλο- συνεργάτη και συνοδοιπόρο (συν-οδός-πόρος) που ελέγχει την εφικτότητα και λειτουργικότητα ενός πλάνου. Εάν δε δώσεις στο μυαλό σου αρμοδιότητες με νόημα , θα κάνει φασαρία, θα σε αποπροσανατολίζει και θα σου στερεί τη χαρά της δημιουργίας και της ζωής. Ζήσε μέχρι να πεθάνεις. Ζήσε όπως θέλεις και να πηγαίνεις εκεί που σου λέει η ψυχή σου. Είναι σίγουρη… .Αυτή είναι η ΑΛΗΘΕΙΑ σου και είναι απόλυτη, μόνο και μόνο επειδή είναι μοναδική και είναι δική σου.

Advertisement
Posted in Uncategorized | Σχολιάστε

Ακολούθησε το μονοπάτι της καρδιάς σου

Οι αξίες που έχεις, είναι η πυξίδα σου στη ζωή. Είναι κατευθυντήριες γραμμές που δίνουν κίνητρο για δράση και αλλαγή. Έχεις έναν μπούσουλα , μία ουσιαστική κατεύθυνση για το πώς θέλεις να είσαι με τους άλλους ανθρώπους, πώς επιλέγεις να συμπεριφέρεσαι την κάθε στιγμή , σε διάφορες καταστάσεις, εν τέλει ποιες ιδιότητες/ ποιότητες θέλεις να αναπτύξεις σε όλους τους τομείς της ζωής. Είναι μια δυναμική διαδικασία χωρίς τέλος και αυτό έχει τη χάρη του! Δίνει ώθηση για μια ζωή με νόημα και αυξάνει τη δύναμη και την ανθεκτικότητά σου όταν αντιμετωπίζεις προκλήσεις. Ξέρεις τι θέλεις και ξέρεις ότι είσαι στο σωστό δρόμο. Ακόμα κι αν λοξοδρομήσεις κατά λάθος ή δεν έχεις πετύχει το αποτέλεσμα/στόχο που θέλεις, ξέρεις ότι είσαι προσανατολισμένος, εναρμονισμένος με την εσωτερική φωνή από την «έδρα της ζωής». Συντονίζεσαι με ό,τι θεωρείς σημαντικό και σου ταιριάζει. Γίνεσαι πιο αποφασιστικός και οι επιλογές σου προκύπτουν από καρδιάς και όχι από κοινωνικές προκαταλήψεις/ κριτήρια, «πρέπει-δεν πρέπει», εγωιστικά κίνητρα και άλλους επηρεασμούς. Εσύ μόνο ξέρεις πως θέλεις να συμβάλλεις σε τούτη τη ζωή. Ποιο θα είναι το δικό σου «πολύτιμο λιθαράκι» , η δική σου προσφορά.

 Οι αξίες σου σε συντονίζουν με συγκεκριμένες συχνότητες και με βάση αυτές μπορείς να καθορίσεις πιο αποτελεσματικά τους στόχους σου. Ανάλογες δονήσεις συντονίζονται… Ξέρεις το «γιατί». Γιατί σε προσελκύει αυτή η επιλογή και όχι η άλλη, καθαρίζει το τοπίο και λειτουργείς πιο συνειδητά. Είσαι πιο πρόθυμος να αντιμετωπίσεις το φόβο και τα αρνητικά συναισθήματα κάθε φορά που προκύπτουν, αναλαμβάνοντας δράση πιο εύκολα. Επικεντρώσου σε αυτό που είναι σημαντικό για σένα και το αποτέλεσμα θα έρθει κάποια στιγμή, οπωσδήποτε και πολύ συχνά εκεί που δεν το περιμένεις. Θα έρθει για να σε αφυπνίσει, να σε εμπνεύσει, να σε κάνει να πιστέψεις ακόμα περισσότερο στον εαυτό σου, στους ανθρώπους, σε ολόκληρη την πλάση και να συνεχίσεις με δύναμη και ακεραιότητα να αγωνίζεσαι στη ζωή σου για ό,τι θεωρείς εσύ ότι αξίζει για να είσαι «ζωντανός».

 Ζήσε εναρμονισμένος με ό,τι για σένα είναι σημαντικό. Εμείς οι άνθρωποι δημιουργούμε την πραγματικότητά μας. Κι αν φοβάσαι, καθησύχασε τον εαυτό σου, πιάσε απ’ το χεράκι το ευαίσθητο παιδί που κρύβεις μέσα σου και προχωρήστε μαζί. Ακόμα κι αν χρειαστεί να πάτε μπουσουλώντας στην αρχή , δεν πειράζει, ανάπτυξε μια μη- κριτική στάση .Να έχεις συμπόνια και να παρακινείς τον εαυτό σου για κάθε του μικρό βήμα. Απλά φρόντισε αυτά τα μικρά βήματα να είναι προς τη σωστή κατεύθυνση. Ξεκίνα! Είναι φυσιολογικό να νιώθεις άβολα κάποιες φορές. Μάθε να αισθάνεσαι άνετα νιώθοντας άβολα. Πάρε βαθιές ανάσες και συνέχισε να προχωράς προς το στόχο σου ό,τι κι αν είναι αυτό, όποιο τομέα της ζωής σου κι αν αφορά.

Είναι σημαντικό να ανακαλύψεις ότι έχεις την ικανότητα να προσελκύσεις στη ζωή σου αυτό που θέλεις . Να προσεγγίσεις τα όνειρά σου και ό,τι επιθυμείς να ζήσεις από εδώ και μπρος. Ήδη συμβαίνει, αρκεί να το φανταστείς και να το φαντάζεσαι συχνά, να το θέλεις με πάθος, να το πιστέψεις με ειλικρίνεια και ενθουσιασμό και αναπόφευκτα θα σου συμβεί. Θα το δεις να γίνεται πραγματικότητα, αυτό θέλω… Είμαι σίγουρη για σένα! Αποδέξου το γεγονός ότι μπορεί στην πορεία να κάνεις κάποιο λάθος, μάθε απ’ αυτό και προχώρα. Δεν υπάρχουν λάθη, μόνο μαθήματα. Και να ξέρεις και κάτι άλλο: « Το σύμπαν δίνει προτεραιότητα σε ό, τι κάνουμε με αγάπη και καλή προαίρεση!»

Posted in Uncategorized | Σχολιάστε

Η πράξη ως αποκορύφωμα της θεωρίας…

Το σεξ και τα τρυφερά λόγια δημιουργούν μια αίσθηση ευδαιμονίας και ενότητας στο ζευγάρι και ενισχύουν το αίσθημα του Ανήκειν. Όσο παράξενο και εάν φαίνεται, το σεξ συσφίγγει τους δεσμούς του ζευγαριού και εξομαλύνει τις δυσκολίες του. Αναφέρομαι στο  ποιοτικό σεξ, αυτό που είναι το επιστέγασμα της αγάπης. Αυτό που είναι «Ένωση» σε όλα τα επίπεδα και όχι μια απλή σωματική εκτόνωση, εμπεριέχει και εμπλουτίζει τις ποιότητες της βαθιάς αγάπης, της αποκλειστικότητας, του δοσίματος και της αφοσίωσης. Τότε είναι «πραγματοποίηση» και αποκορύφωση. Το σεξ «τρέφει» την αγάπη και με ένα βιολογικό τρόπο, με τις ορμόνες που απελευθερώνονται κατά τη διάρκειά του και βοηθά στην αντιμετώπιση του στρες από τα καθημερινά προβλήματα και στη χαλάρωση.

Οι ευθύνες της καθημερινότητας, οι «προκαταλήψεις» του μυαλού και οι προσδοκίες των συζύγων, φθείρουν και ατομικά τον καθένα και τη σχέση ως σύστημα. Χρειάζονται γερές βάσεις και σθένος, ώστε το ζεύγος να μπορεί να ισορροπεί στο πέρασμα του χρόνου. Αυτές οι βάσεις χτίζονται στην πράξη με έργα, με τη δημιουργία ενός κλίματος εμπιστοσύνης και ελευθερίας, να μπορεί κάποιος να είναι ο εαυτός του μέσα στη σχέση και ιδανικά να εμπνέεται από τον Άλλον για θετικές δράσεις ανάπτυξης, χαράς και απόλαυσης. Βασική προϋπόθεση να ξέρεις τι θέλεις και τι μπορείς να προσφέρεις στον άνθρωπό σου. Η ανοικτή επικοινωνία με αλήθειες , σεβασμό , κατανόηση και αλληλοϋποστήριξη στα προβλήματα, δημιουργεί σταθερότητα και ευελιξία για την αντιμετώπιση της φθοράς και των «κραδασμών» της ζωής.

Τα ζευγάρια, με την πάροδο του χρόνου, παύουν να επενδύουν την ίδια ενέργεια και το χρόνο που αφιέρωναν στα πρώτα στάδια της κοινής τους πορείας για να γνωριστούν και να αναπτύξουν μια πολύπλευρη ποιοτική σχέση. Απορροφούνται από τη ρουτίνα της καθημερινότητας και μειώνεται ο ποιοτικός χρόνος της αλληλεπίδρασής τους για την έκφραση σκέψεων/ συναισθημάτων, για την επίλυση προβλημάτων και τη λήψη αποφάσεων ή για τις ερωτικές συναντήσεις τους. Και ενώ η έκφραση της σεξουαλικότητας στη σχέση, μέσα σε κλίμα συναισθηματικής οικειότητας με τρόπους και ποιότητες  που απολαμβάνουν και οι «ΔΥΟ» είναι το απαύγασμα της «ΕΝΩΣΗΣ», τείνει να περιορίζεται αρκετά ή να γίνεται μηχανικά.

Μια υγιής μακροχρόνια σχέση χρειάζεται υψηλό επίπεδο ωριμότητας , υπευθυνότητας και δέσμευσης. Η δημιουργία ενός κοινού «χάρτη αγάπης» και η μετατροπή του σε έργα. Γιατί όταν μένουμε στα χαρτιά, στους τύπους και όχι στην ουσία, «δέρομεν εις αέρα». Το να παραμείνεις αυθύπαρκτος και ταυτοχρόνως να αφεθείς , να αφοσιωθείς ολοκληρωτικά στον άλλο χρειάζεται επίγνωση, συνεχής προσπάθεια και θάρρος.

Η συντροφικότητα προσφέρει ένα κλίμα συναισθηματικής ασφάλειας και σιγουριάς. Το ζευγάρι μοιράζεται καλές και δύσκολες στιγμές, φροντίδα, στήριξη, αποδοχή και ποιοτική επικοινωνία. Και οι δύο εξελίσσονται συναισθηματικά, ψυχικά και πνευματικά, καθώς ο ένας αφήνεται στα χέρια του άλλου με εμπιστοσύνη. Για να αφεθείς στα χέρια του άλλου, πρώτα απ’ όλα χρειάζεται να έχεις πάρει τη δική σου ζωή στα δικά σου χέρια. Να γνωρίζεις το δυναμικό σου και να μπορείς να υποστηρίζεις τον εαυτό σου στην πράξη. Αυτονομία και συντροφικότητα είναι δυο αντικρουόμενες ανάγκες που δεν είναι καλό να πολώνονται, αλλά να βρίσκονται σε σχετική ισορροπία στη σχέση.

Αυτονομία και συντροφικότητα σε ισορροπία, με συναισθηματική και σωματική εγγύτητα, με δράσεις εμπιστοσύνης , αγάπης , συμπόνιας και αφοσίωσης, με ζεστασιά, τρυφερότητα, αγκαλιές, φιλιά και σεξουαλικότητα,  με δύο συντρόφους-φίλους και εραστές που εκπληρώνουν με συνείδηση και ευθύνη την ιερή ζωή τους. Δεν είναι μία ανέφικτη ουτοπία. Είναι πράξη, δέος μπροστά στο θαύμα της ζωής…

Posted in Uncategorized | Σχολιάστε

…Αχ Αγάπη…

Ένα βασικό κίνητρο που φέρνει κοντά  τους ανθρώπους και συνάπτουν διαπροσωπικές σχέσεις πολλών μορφών είναι η αγάπη. Αυτή είναι που υπερνικά τις διαφορές και τα ελαττώματα και διατηρεί αυτές τις σχέσεις υγιείς, σταθερά στο πέρασμα του χρόνου και τη φθορά. Αφουγκράζεται , κατανοεί , συμπονά, στηρίζει, ηρεμεί , αποδέχεται, θεραπεύει και κυρίως προσφέρει. Προσφέρει νόημα στην ύπαρξη. Τη συνδέει με την πηγή της ενέργειας. Η αληθινή σταθερή αγάπη δημιουργεί ένα εύφορο κλίμα ασφάλειας για να ανθίσει ο εαυτός και να δημιουργήσει . Ενθαρρύνει και ανεβάζει τον άνθρωπο στον «ουρανό» για να συνδεθεί με τον ανώτερο εαυτό του.

Ο «ανώτερος εαυτός» είναι ελεύθερος , αυτόνομος , σταθερός ,ασφαλής και ολόκληρος . Αυτά τα στοιχεία έχει και ένας άνθρωπος που αγαπά τον εαυτό του. Ο άνθρωπος που είναι «ολόκληρος» έχει την ικανότητα να αγαπήσει, να αποδεχτεί τη φύση του, να φωτίσει και να δημιουργήσει το «αρκετά καλό» μέσα του και έτσι να γεμίσει την ψυχή του προσφέροντας ηρεμία και ασφάλεια σε έναν άλλον άνθρωπο και πρωτίστως, στον εαυτό του. Πρώτα γνώρισε ,αγάπησε και θεράπευσε τον εαυτό σου, αφέσου, γίνε δεκτικός και μετά θα συνειδητοποιήσεις ότι έχεις ανακαλύψει μια ανεξάντλητη πηγή νοήματος για ζωή,  τόπο προσφοράς και αφθονίας.

Η αγάπη για τον εαυτό δεν είναι εγωιστική αγάπη , δεν έχει καμία σχέση με τα στοιχεία της αλαζονείας , με μία αίσθηση μεγαλείου και ανωτερότητας σε σχέση με τους άλλους ανθρώπους και υποτίμησής τους . Αυτά είναι ναρκισσιστικά στοιχεία , συχνό φαινόμενο σε ανθρώπους που έχουν κάποιο κενό αγάπης στο βάθος της ύπαρξης, τραύμα, ανασφάλεια, αρνητικά συναισθήματα για τον εαυτό, που τελικά  προβάλλονται στους άλλους ανθρώπους με κατηγόριες και δημιουργούν προβλήματα στο σχετίζεσθαι. Η αναζήτηση του θαυμασμού και της επιβεβαίωσης έρχονται να καλύψουν τη βαθιά έλλειψη αποδοχής και αγάπης του εαυτού. Ένας άνθρωπος, λοιπόν, που έχει αυτά τα στοιχεία δεν αγαπά τον εαυτό του , τουναντίον, έχει μια αίσθηση ανασφάλειας και ανεπάρκειας και προσπαθεί να κρύψει αυτή την ανεπάρκεια, το φόβο, τη ντροπή για την ύπαρξη ότι δεν είναι καλός, πίσω από μία εικόνα , μία εξιδανικευμένη μορφή του εαυτού του. Δεν αντέχει να αναγνωρίσει τα λάθη και τις ατέλειές του και τα προβάλει στους άλλους .Έτσι τα ξεφορτώνεται και προσωρινά ,τουλάχιστον, έχει μια αίσθηση τελειότητας και μεγαλείου και επιφανειακά είναι καλά. Όλα αυτά είναι μια ψεύτικη εικόνα, δημιούργημα ενός εύθραυστου Εγώ, που καταπιέζει τον πραγματικό Εαυτό και τον αποσυνδέει από τη ζωτική πηγή του.

 Άνθρωποι με τέτοια χαρακτηριστικά δύσκολα θα ζητήσουν τη βοήθεια ενός ειδικού, γιατί θεωρούν ότι για όλα τα προβλήματά τους φταίει πάντα κάποιος άλλος. Συνήθως τους οδηγεί στη θεραπεία κάποιος άλλος που σχετίζεται μαζί τους ή όταν πια τα προβλήματά τους μαζευτούν, γίνουν σοβαρά και δεν μπορούν να υποστηρίξουν αυτή την εικόνα που έχουν χτίσει και τελικά βρίσκονται στο πρόθυρα κατάρρευσης. Όσο παράδοξο και αν ακούγεται οι άνθρωποι με «φουσκωμένο» Εγώ δεν έχουν μάθει να αγαπούν αληθινά τον Εαυτό τους και είναι καλά μόνο υπό όρους, εφόσον οι συνθήκες στη ζωή τους πάνε όπως θέλουν .

 Κάθε ψυχή ,περισσότερο ή λιγότερο, κουβαλάει τη δική της ιστορία και τις δικές της πληγές. Ο άνθρωπος είναι προγραμματισμένος να μαθαίνει, είναι μια ενδογενής ανάγκη του να εξελίσσεται, αρκεί να αναλάβει την ευθύνη και να «επουλώσει» τις πληγές του. Αλλιώς, η «μάθηση» που θα ανακαλεί στο «εδώ και τώρα»,  θα πηγάζει κάθε φορά από τις πληγές του, θα είναι ασύνειδη και ενστικτώδης και σαφώς θα δημιουργεί πολύ κακό. Πόσο σημαντικό είναι να γνωρίσεις τον εαυτό σου και να τον αγαπήσεις βαθιά! Να τον μάθεις! Να αναζητήσεις και να ανακαλύψεις το νόημα που σε κρατάει ζωντανό, που σε συνδέει με το Καλό μέσα σου, με τη ζωή και το φως, ακόμα και τις πιο σκοτεινές περιόδους της ζωής σου!

Ο καθένας μπορεί να μάθει να αγαπάει τον εαυτό του, μέσω της διαδικασίας της ενδοσκόπησης. Αυτή τη Γνώση, την Αλήθεια και την κατάφαση στη ζωή μπορεί να τα αναζητήσει και μέσω ενός ψυχοθεραπευτικού ταξιδιού , καλλιεργώντας και αποκομίζοντας μια υγιή αυτοεκτίμηση, μια Ένωση του καλού με το κακό, μια βαθύτερη αίσθηση ενότητας –ασφάλειας και δύναμη τελικά για δράση και αλλαγή στο δρόμο προς την ανάπτυξη.

Από την αγάπη για τον εαυτό πηγάζουν οι υγιείς διαπροσωπικές σχέσεις. Για να αγαπήσουμε τους άλλους πρώτα θα πρέπει να αγαπήσουμε τον εαυτό μας στο σύνολό του και έπειτα την ανθρωπότητα ως σύνολο , καθώς μόνο έτσι θα αντιληφθούμε το Νόημα της ανθρώπινης ύπαρξής μας. Το ίδιο συμβαίνει και σε μία ερωτική σχέση.  Η ώριμη αγάπη είναι ένωση, με την προϋπόθεση ότι ο καθένας διατηρεί την πληρότητα της ύπαρξής του, την ατομικότητά του. Η ανώριμη αγάπη λέει: « Σ’ αγαπώ επειδή σε χρειάζομαι». Η ώριμη αγάπη λέει: « Σε χρειάζομαι επειδή σ’ αγαπώ», Έρικ Φρομ.

Η αγάπη είναι μία ενεργητική δύναμη που ενώνει τους ανθρώπους , μειώνει τις αποστάσεις και δημιουργεί Ανθεκτικότητα στην ψυχή. Είναι ένας τρόπος Ύπαρξης Συν-Ύπαρξης και προσφοράς. Όταν κάποιος αγαπά φροντίζει να δημιουργεί ένα κλίμα εμπιστοσύνης , σιγουριάς, ασφάλειας, προστατευτικών ορίων και ελευθερίας. Μόνο ο ελεύθερος και αυτόνομος άνθρωπος μπορεί να αγαπήσει τον άλλον γι’ αυτό που «Είναι» , για τις ποιότητες της ψυχής του και όχι το Έχειν.

Η αγάπη είναι μάθηση , ικανότητα, ωριμότητα…είναι υπέροχη…είναι ένας σκοπός για τον οποίο αξίζει να ζεις. Η αγάπη εδρεύει σε περιοχές του εγκεφάλου που βρίσκονται και στο μέσο του αλλά και στον αναλυτικό εγκεφαλικό φλοιό, ο οποίος σχετίζεται με τη μνήμη μας και τις ανώτερες διανοητικές λειτουργίες. Σε απεικονιστικές  μελέτες ανθρώπων με μακροχρόνιες σχέσεις αγάπης, οι περιοχές που φωτίζονται και έχουν αυξημένη δραστηριότητα είναι διαφορετικές από αυτές στις απεικονίσεις ερωτευμένων. Σύμφωνα με τους επιστήμονες, αυτές οι περιοχές σχετίζονται με την επεξεργασία και συνείδηση των ίδιων μας των συναισθημάτων, τη μνήμη και την ικανότητα να συμπάσχουμε με τους άλλους (Andreas Bartels, Semir Zeki).

Η εξάρτηση, δεν είναι ώριμη αγάπη, είναι μία κατάσταση που δημιουργεί πολλά αρνητικά συναισθήματα, μία ψευδαίσθηση ασφάλειας και εμποδίζει κάποιον να νιώσει πληρότητα, είτε ατομικά είτε μέσα στη σχέση. Είναι επίσης μία κατάσταση που κυριαρχεί η ανασφάλεια και δημιουργούνται εντάσεις, με αρκετές χειριστικές συμπεριφορές και παιχνίδια εξουσίας . Αφήνει τον εαυτό μισό σε μία κατάσταση έλλειψης. Ο μισός εαυτός μπορεί να εξαρτηθεί , όχι όμως και να αγαπήσει ολόκληρο τον Άλλον, γιατί δεν υπάρχει η υγιής βάση της αυτοεκτίμησης και της αξιοπρέπειας.

 Ο έρωτας, επίσης, πηγάζει από εντελώς διαφορετικά σημεία του εγκεφάλου, την κοιλιακή οροφιαία περιοχή καθώς και τον κερκοφόρο πυρήνα. Οι περιοχές αυτές συμμετέχουν στο σύστημα επιβράβευσης του εγκεφάλου(Helen Fisher). Ο έρωτας είναι μια υπέροχη εμπειρία, όμως κάτι διαφορετικό από την αγάπη. Είναι έντονος , παθιασμένος, ενστικτώδης και υποχωρεί μετά από λίγο καιρό, αφήνοντας ένα κενό και συνήθως εκεί η σχέση τελειώνει ή μετατρέπεται σε σταθερή σχέση αγάπης, αμοιβαίου σεβασμού και ενδιαφέροντος.

Μέσα από τις πληγές και μέσα από τα πάθη , για όποιον επεξεργάζεται τη Γνώση… και την Αλήθεια ψάχνει, ένας δρόμος τελικά Υπάρχει…και αυτός είναι η Αγάπη…Αχ Αγάπη!

Posted in Uncategorized | Σχολιάστε

Η ΑΓΑΠΗ ΧΩΡΙΣ ΤΑ ΟΡΙΑ ΤΗΣ ΦΥΛΑΚΗΣ

Πόσο σημαντική είναι η αγάπη άνευ όρων, αυτή η ανθρωπιστική στάση, στην ανάπτυξη των παιδιών.

Αγάπη χωρίς «εάν…», «αλλά…»και «μόνο όταν…», αγάπη του παιδιού απλά γι’ αυτό που είναι, αποδοχή του «είναι» του. Όταν βάζουμε όρους όπως: «Εάν δεν κάνεις αυτό που λέω, τότε δε σ’ αγαπώ», «αξιζεις μόνο όταν…» ή «σ’ αγαπώ, αλλά θα είσαι υπό τον έλεγχό μου και θα υπακούς», «σε κακομαθαίνω και ικανοποιώ κάθε σου επιθυμία, γιατί μέσω εσένα ικανοποιώ δικές μου ανεκπλήρωτες ανάγκες και προσδοκώ,σχεδόν απαιτώ, να είσαι ο ιδανικός εαυτός για μένα», τότε μιλάμε για αγάπη υπό προυποθέσεις και καταπίεση του πραγματικού εαυτού. Αγάπη στα όρια της φυλακής!

Photo by Andrea Piacquadio on Pexels.com

Όταν οι γονείς ξεχνούν να ζουν τη δική τους ζωη και υπάρχουν μέσω των παιδιών τους χτίζουν τις βάσεις για τη δυστυχία.

Η αγάπη υπό όρους, καθιστά την «ύπαρξη» ένα εξαρτημένο «αντικείμενο», ουσιαστικά χωρίς βούληση και «ισότιμη» μεταχείριση. Οχι, δε θα σε καταδικάσω σε «ισόβεια κάθειρξη»…!Εδώ υπάρχει μια «φωλια» για σένα, εδώ «εκκολάφτηκες» και εάν πέταξες μακριά για το δικό σου ταξίδι, εδώ θα μπορείς να επιστρέφεις όταν το χρειάζεσαι!

Ο συναισθηματικός έλεγχος και η αγάπη υπό όρους, δημιουργούν ψεύτικες εικόνες- προσωπεία- ρόλους και απομακρύνουν τους ανθρώπους από τον αληθινό- βαθύτερο εαυτό, την αυθεντικότητα, την ευτυχία και τελικά , την ικανότητα να αποδεχτούν και να αγαπήσουν το μοναδικό εαυτό τους όπως είναι και κατ’ επέκταση και τους άλλους ανθρώπους. Γιατί μόνο ο άνθρωπος που αποδέχεται τον εαυτό του , μπορεί να αποδεχτεί και να αγαπήσει έναν «άλλον» άνθρωπο. Μόνο τότε μπορεί να ζήσει τη δική του ζωή ελεύθερος.

Όταν δεν αποδέχομαι τα λάθη, τις αποτυχίες, τις κακοτυχίες ή οποιαδήποτε απόκλιση από την ιδανική σου εικόνα, δε σε βοηθάω να αγαπήσεις τον εαυτό σου, δε σε μαθαίνω τι θα πει αγάπη και σε καθιστώ ανίκανο να βιώσεις αυτό το συναίσθημα για άλλους ανθρώπους.

«Ψυχικά υγιής» είναι ο άνθρωπος ο οποίος μπορεί να αγαπά και να εργάζεται», είχε πει ο Φρόιντ και εννοούσε τον άνθρωπο που μπορεί να αγαπά και να προσφέρει τόσο στους άλλους όσο και στον ίδιο του τον εαυτό.

Και βέβαια, σ’ αυτο το ταξίδι της ανάπτυξης θα σε βοηθήσω να οριοθετήσεις τη «βλαπτική» συμπεριφορά σου, σ’ αυτήν μονάχα θα βάλω όρια…με έναν τρόπο φυσικό, απλά με το να αγαπώ τον ίδιο μου τον εαυτό και να μπορώ να μην προβάλλω τις δικές μου αδυναμίες/ περιορισμούς στο πρόσωπό σου. Επ’ ουδενί λόγω δε θα βάλω όρια στην αγάπη μου για σένα…!

Posted in Uncategorized | Σχολιάστε

Ομάδα Ανάπτυξης

Ελάτε να δημιουργήσουμε ένα δίκτυο υποστήριξης, τη δική μας συμβολική οικογένεια. Μια κλειστή ομάδα εμπιστοσύνης, μέσω της οποίας θα συνδεθούμε ισότιμα, αυθεντικά και θα ενθαρρύνουμε ο ένας τον άλλο να εκφραστεί και να απελευθερωθεί από αισθήματα άγχους, μοναξιάς και αποξένωσης. Τα μέλη της ομάδας θα μάθουν να διαχειρίζονται τους ψυχοπιεστικούς παράγοντες της ζωής, το άγχος, τις συνέπειές του και την ένταση των συμπτωμάτων. Θα μπορέσουν να συνειδητοποιήσουν τυχόν δυσλειτουργικές συμπεριφορές και να βρουν νέους τρόπους επικοινωνίας με τον εαυτό τους και τους άλλους. Οι νέες δεξιότητες θα βοηθήσουν στην ενίσχυση της αυτοεκτίμησης και στην μείωση του συνολικού άγχους. Με νέους τρόπους αλληλεπίδρασης και πειραματισμούς, θα βιωθούν επανορθωτικές εμπειρίες, θα επέλθει η κάθαρση, θα βρεθούν λύσεις σε προβλήματα που τόσο καιρό ταλανίζουν τον καθένα και θα τεθούν νέοι στόχοι που υπηρετούν την μακροχρόνια αλλαγή. Οι συνεδρίες θα γίνονται μέσω της πλατφόρμας zoom και θα διεξαχθούν 20 με 24 συνεδρίες, ανάλογα με τις ανάγκες της ομάδας. Η κάθε συνεδρία θα έχει διάρκεια 2 ώρες και το κόστος έχει οριστεί στα 20 ευρώ. Η ομάδα θα απαρτίζεται από 6 μέλη, τα οποία θα επιλεγούν μετά από τηλεφωνική επικοινωνία, ώστε η ομάδα που θα δημιουργηθεί να μπορεί να εκπληρώσει το σκοπό της και να καλύπτει τις ανάγκες των μελών της. Υπάρχει η δυνατότητα για τη δημιουργία δύο διαφορετικών διαδικτυακών ομάδων. Επίσης, τα άτομα της ομάδας μπορούν εάν το επιθυμούν να παρακολουθούν ταυτόχρονα ατομική θεραπεία. Για περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να απευθυνθείτε στο http://www.skepsy.com και να καλέσετε τη συντονίστρια της ομάδας Μαρία Φραγκονικολάκη ψυχολόγο-ψυχοθεραπεύτρια, ώστε να σας ενημερώσει για τις λεπτομέρειες.

Posted in Uncategorized | Σχολιάστε

Η εκπλήρωση του πεπρωμένου

…Εκεί που κάποιος υπερνικά τις δυσκολίες της ζωής του , εκεί βρίσκεται το νόημά της . Ο καθένας το βρίσκει, έχοντας σας σηματοδότες τις προσωπικές του αξίες. Έτσι γίνεται η επιλογή του επίπονου δρόμου προς την ανάπτυξη. Ο δρόμος της θέλησης είναι δυσκολότερος…χρειάζεται δέσμευση και ελεύθερη βούληση για να δράσει υπεύθυνα ο άνθρωπος, να μη γίνεται έρμαιο του μοιραίου της ζωής. Χρειάζεται κόπος, ενέργεια και κίνητρο για να σύρεις τον «κυκλικό χορό» της ζωής σου! Υπάρχουν κατηφόρες , ανηφόρες και κάποιες φορές ο δρόμος είναι ευθύς. Σίγουρα, όμως, ο δρόμος δεν είναι πάντοτε φωτεινός. Ο άνθρωπος έχει μέσα του το φως που μπορεί να φωτίσει και το πιο σκοτεινό μονοπάτι. Αρκεί να το ψάξει , να το βρει και να συνδεθεί έτσι με τον εαυτό του, τη ζωή, τους άλλους ανθρώπους, τη φύση, με ολόκληρο το σύμπαν και τελικά με το πεπρωμένο του. Εκεί ακριβώς γεννιέται η αγάπη, όταν κανείς μπορεί να δίνει φως και στα πιο σκοτεινά μονοπάτια. Εκεί δημιουργείται το καλό , το νόημα, εκεί υπάρχει ο ίδιος ο θεός…(απόσπασμα απ’ το δοκίμιο «Η εκπλήρωση του πεπρωμένου», της Μαρίας Κ. Φραγκονικολάκη

Posted in Uncategorized | Σχολιάστε

«Το ψηφιδωτό της ηδονής»

Ο Επίκουρος, φιλόσοφος των ελληνιστικών χρόνων, δηλαδή την εποχή μετά το θάνατο του Μεγάλου Αλεξάνδρου, που υπήρχε ανασφάλεια για την εσωτερική κατάσταση του ελληνιστικού κράτους, υποδεικνύει έναν τρόπο αντιμετώπισης της μεγάλης αγωνίας που διακατείχε τους ανθρώπους της εποχής εκείνης εξαιτίας των υφιστάμενων τότε συνθηκών.

Η τέχνη του «ηδέως ζην» είναι παροχή τρόπων συμπεριφοράς, μέσω των οποίων η ζωή των ανθρώπων θα ήταν δυνατόν ν’ ανακουφιστεί και ν’ απαλυνθεί από την αγωνία και τη δυστυχία. Συνέχεια

Posted in Uncategorized | Σχολιάστε

Αγάπη και Φόβος – Εκεί όπου η καρδιά βρίσκει το ρυθμό της χαρας

Συνέχεια

Posted in Uncategorized | Σχολιάστε

ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΩΝΤΑΣ ΔΥΣΚΟΛΟΥΣ ΚΑΙΡΟΥΣ – ΚΡΙΣΗ ΚΑΤΑΘΛΙΨΗΣ!

Τι είναι αυτό που το λέμε κατάθλιψη και πώς μπορεί να αντιμετωπιστεί σε καιρούς χαλεπούς; Τι γίνεται αν η οικονομική χαβούζα μέσα στην οποία έχουμε πέσει παραμένει ως έχει για μεγάλη χρονική περίοδο; Πώς θα βρούμε μέσα μας τα ψυχικά αποθέματα και τους πόρους για να ανταπεξέλθουμε σε αυτές τις δύσκολες συνθήκες; Συνέχεια

Posted in Uncategorized | Σχολιάστε